யாப்பு இலக்கணம்

மரபுக்கவிதைகள் எழுதுவதற்கான இலக்கணம் யாப்பு இலக்கணம்.

யாப்பு இலக்கணத்தின்படி செய்யுளுக்கு உரிய உறுப்புகள் ஆறு. அவை

1. எழுத்து
2. அசை
3. சீர்
4. தளை
5. அடி
6. தொடை

எழுத்து

யாப்பிலக்கணத்தின்படி எழுத்துகளை மூன்றாகப்‌ பிரிப்பர்‌. அவையாவன:

குறில்‌ – உயிர்க்குறில்‌, உயிர்மெய்க்குறில்‌

நெடில்‌ – உயிர்நெடில்‌, உயிர்மெய்‌ நெடில்‌

ஒற்று – மெய்யெழுத்து, ஆய்த எழுத்து

அசை

எழுத்துகள்‌ ஒன்றோ சிலவோ சேர்ந்து அமைவது அசை. அது நேரசை, நிரையசை என இருவகைப்படும்‌.

குறில்‌ அல்லது நெடில்‌ எழுத்து, தனித்து வந்தாலும்‌ ஒற்றுடன்‌ சேர்ந்து வந்தாலும்‌ நேரசையாகும்‌.

(எ.கா.) ந, நம்‌, நா, நாம்‌.

இரண்டு குறில்‌எழுத்துகள்‌ அல்லது குறில்‌, நெடில்‌ எழுத்துகள்‌ இணைந்து வந்தாலும்‌ அவற்றுடன்‌ ஒற்றெழுத்து சேர்ந்து வந்தாலும்‌ நிரையசையாகும்‌.

(எ.தா.) கட, கடல்‌, கடா, கடாம்‌.

சீர்‌

ஓர்‌ அசையோ ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட அசைகளோ சேர்ந்து அமைவது சீர்‌. சீர்களை ஓரசைச்சீர்‌, ஈரசைச்சீர்‌, மூவசைச்சீர்‌, நாலசைச்சீர்‌ என வகைப்படுத்துவர்‌.

தளை

சீர்கள்‌ ஒன்றோடு ஒன்று பொருந்துவதைத்‌ தளை என்பர்‌. முதல்‌ சீரின்‌ இறுதியிலும்‌ வரும்சீரின்‌ முதலிலும்‌ உள்ள அசைகள்‌ எவ்வகை அசைகள்‌ என்பதன்‌ அடிப்படையில்‌, தளைகள்‌ ஏழு வகைப்படும்‌.

அடி

இரண்டு அல்லது இரண்டுக்கு மேற்பட்ட சீர்களைக்‌ கொண்டு அமைவது அடி ஆகும்‌. அடி ஐந்து வகைப்படும்‌.

தொடை

செய்யுளில்‌ ஓசைஇன்பமும்‌ பொருள்‌இன்பமும்‌ தோன்றும்‌ வகையில்‌ சீர்களுக்கு இடையிலோ, அடிகளுக்கு இடையிலோ அமையும்‌ ஒற்றுமையே தொடை ஆகும்‌. தொடை எட்டு வகைப்படும்‌. முதன்மையான தொடைகள்‌ வருமாறு:

1. முதல்‌ எழுத்து ஒன்றிவரத்‌ தொடுப்பது மோனை.
2. இரண்டாம்‌ எழுத்து ஒன்றிவரத்‌ தொடுப்பது எதுகை.
3. இறுதி எழுத்து அல்லது இறுதி ஓசை ஒன்றிவரத்‌ தொடுப்பது இயைபு.
4. ஒரு பாடலின்‌ இறுதிச்சீர்‌ அல்லது அடியின்‌ இறுதிப்பகுதி அடுத்த பாடலின்‌ முதல்சீர்‌ அல்லது அடியின்‌ முதலில்‌ வருமாறு பாடப்படுவது அந்தாதித்‌ தொடை.

பாவகைகள்‌

பா நான்கு வகைப்படும்‌. அவை வெண்பா, ஆசிரியப்பா, கலிப்பா, வஞ்சிப்பா.

* வெண்பா செப்பல்‌ ஓசை உடையது. அறநூல்கள்‌ பலவும்‌ வெண்பாவால்‌ அமைந்தவை.

* ஆசிரியப்பா அகவல்‌ ஓசை உடையது. சங்க இலக்கியங்கள்‌ பலவும்‌ ஆசிரியப்பாவால்‌ அமைந்தவை.

* கலிப்பா துள்ளல்‌ ஓசை உடையது. கலித்தொகை கலிப்பாவால்‌ ஆனது.

* வஞ்சிப்பா தூங்கல்‌ ஓசை உடையது.

இலக்கணக்குறிப்பு

• எத்தனை எத்தனை – அடுக்குத்தொடர்
• விட்டு விட்டு – அடுக்குத்தொடர்
• ஏந்தி – வினையெச்சம்
• காலமும் – முற்றுமரம்

அணி இலக்கணம்

செய்யுளுக்கு அழகு தருவனவாகிய அணிகள்‌.

பிறிதுமொழிதல்‌ அணி

உவமையை மட்டும்‌ கூறி, அதன்‌ மூலம்‌ கூறவந்த கருத்தை உணரவைப்பது பிறிதுமொழிதல்‌ அணி எனப்படும்‌.

(எ.கா.) கடலோடா கால்வல் நெடுந்தேர் கடலோடும்
நாவாயும் ஓடா நிலத்து

“நிலத்தில்‌ ஓடும்‌ தேர்‌ கடலில்‌ ஓடாது. கடலில்‌ ஓடும்‌ கப்பல்‌ நிலத்தில்‌ ஓடாது” என்று உவமையை மட்டும்‌ கூறுகிறது. இதன்மூலம்‌ ஒவ்வொருவரும்‌ தமக்கு உரிய இடத்தில்‌ வெற்றி பெறமுடியும்‌: தமக்குப்‌ பொருத்தமில்லாத இடத்தில்‌ வெற்றிபெறுதல்‌ இயலாது எனவே இக்குறட்பாவில்‌ பிறிதுமொழிதல்‌ அணி இடம்பெற்றுள்ளது.

வேற்றுமை அணி

இரண்டு பொருள்களுக்கு இடையே உள்ள ஒற்றுமையைக்‌ கூறி, பிறகு அவற்றுள்‌ ஒன்றை வேறுபடுத்திக்‌ காட்டுவது வேற்றுமையணி எனப்படும்‌.

(எ.கா.) தீயினால் சுட்ட புண் உள்ளாறும் ஆறாதே
நாவினால் சுட்ட வடு.

முதலில்‌ நெருப்பு, கொடுஞ்சொல்‌ ஆகிய இரண்டும்‌ சுடும்தன்மை உடையவை என்று கூறப்படுகிறது. பின்னர்‌, நெருப்பினால்‌ சுட்ட காயம்‌ ஆறிவிடும்‌;

உள்ளத்தில்‌ ஏற்பட்ட வடு ஆறாது என்று இரண்டுக்கும்‌ இடையே உள்ள வேறுபாடு கூறப்படுகிறது. எனவே இது வேற்றுமை அணி ஆகும்‌.

இரட்டுறமொழிதல்‌அணி

ஒரு சொல் அல்லது தொடர் இருபொருள் தருமாறு அமைவது இரட்டுற மொழிதல் ஆகும். இதனைச்‌ சிலேடை என்றும்‌ கூறுவர்‌.

(எ.கா.) ஓடும்‌ இருக்கும்‌ அதனுள்வாய்‌ வெளுத்திருக்கும்‌.

               நாடுங்‌ குலைதனக்கு நாணாது – சேடியே

              தீங்காயது இல்லா திருமலைரா யன்வரையில்‌

              தேங்காயும்‌ நாயும்நேர்‌ செப்பு

நாய் சில நேரம் ஓடும்; பின் சில நேரம் நின்று இருக்கும், தேங்காய்க்கு ஓடு இருக்கும். நாயின் உள் நாக்கு வெள்ளையாய் இருக்கும். தேங்காயின் உள்புறம் வெள்ளையாய் இருக்கும். நாய் குலைப்பதற்கு வெட்கப்படுவதேயில்லை (நாணம்). தேங்காய் குலையில் தொங்குவதால் வளைவதில்லை (நாணாது).தோழி..! தீமை இல்லாத திருமலைராயன் வாழும் மலைப்பகுதியில், தேங்காயும், நாயும் ஒன்று.

பதம்‌ என்றாலும்‌ சொல்‌ என்றாலும்‌ ஒன்றே மொழி, தனித்து நின்று பொருள்‌ தந்தால்‌, அஃது ஓரெழுத்து ஒருமொழி எனப்படும்‌. இவை நாற்பத்திரண்டு உள்ளன

பகுக்க இயலும்‌ சொற்களைப்‌ பகுபதம்‌ என்பர்‌. அவ்வாறு பகுக்கும்போது இரண்டுமுதல்‌ ஆறு உறுப்புகளாக அச்சொல்லைப்‌ பிரிக்கலாம்‌. அவ்வுறுப்புகளின்‌ பெயர்களாவன: பகுதி, விகுதி, இடைநிலை, சந்தி, சாரியை, விகாரம்‌.

தமிழ் இலக்கணத்தில் பகாப்பதம் என்பது மேலும் பொருள்தரக்கூடிய சொற்களாகப் பிரிக்கமுடியாத சொல் பகாப்பதம் எனப்படும். பகா என்பது பிரிக்கமுடியாது என்றும், பதம் என்பது சொல் என்றும் இங்கு பொருள் தருகின்றன.

வழக்கு

நம்‌ முன்னோர்‌ எந்தப்பொருளை எந்தச்சொல்லால்‌ வழங்கி வந்தனரோ, அதனை அப்படியே நாமும்‌ வழங்கி வருவதற்கு வழக்கு என்று பெயர்‌. இஃது இயல்பு வழக்கு, தகுதி வழக்கு என இருவகைப்படும்‌.

இயல்புவழக்கு

ஒரு பொருளைச்‌ சுட்டுவதற்கு, எந்தச்‌ சொல்‌ இயல்பாக வருகிறதோ, அந்தச்‌ சொல்லாலேயே வழங்குவதை இயல்பு வழக்கு என்பர்‌. இதனை இலக்கணமுடையது, இலக்கணப்போலி, மரூஉ என மூவகையாகக்‌ கூறுவர்‌.

இலக்கணமுடையது என்றால்‌ இலக்கணப்பிழை இல்லாமல்‌ வழங்கி வருவதனை இலக்கணமுடையது என்பர்‌. சான்றாக, யாழினி பாடம்‌ படித்தாள்‌

இலக்கணப்போலி என்றால்‌ நகர்ப்புறம்‌, கால்வாய்‌, கொம்பு நுனி போன்ற இலக்கணமுடைய சொற்களைப்‌ புறநகர்‌, வாய்க்கால்‌, நுனிக்கொம்பு என மாற்றி, இலக்கணமுடையதுபோல வழங்கி வருவதனை “இலக்கணப்போலி” என்கிறோம்‌.

மரூஉ என்றால்‌ ஒரு சொல் காலவோட்டத்தில் ஒரு மெலிய மாற்றம் பெறுதல் மரூஉ எனப்படும். சான்றாக, தஞ்சை, கோவை  இவற்றை மரூஉ என அழைக்கிறோம்‌.

தகுதி வழக்கு

பொருள்களுக்கு அல்லது செயல்களுக்கு இயல்பாய் அமைந்த சொற்களை வழங்குவது தகுதியன்று எனக்கருதி, அவற்றை ஒழித்து (மறைத்து) தகுதியான வேறு சொற்களால் அப்பொருள்களை அல்லது செயல்களை வழங்குதல் தகுதி வழக்கு எனப்படும். அனைவரின் முன்னும் பேசத்தாகாத சொற்களுக்குப் பதிலியாக தகுதியான சொற்களைப் பேசுதலாகும். இடக்கரடக்கல்‌, மங்கலம், குழூஉக்குறி என மூவகையாகக்‌ கூறுவர்‌.

இடக்கரடக்கல்‌

பலர்‌ முன்னே கூறுவதற்கு இடர்ப்பாடாகத்‌ தோன்றும்‌ சொற்களை நீக்கித்‌ தகுந்த சொற்களால்‌, அப்பொருளைத்‌ தெரிவிப்பது இடக்கரடக்கல்‌ என்பர்‌. சான்றாக, “வாய்‌ கழுவி வந்தேன்‌” என்னும்‌ இத்தொடரை நீக்கி, “வாய்பூசி வந்தேன்‌” எனக்‌ கூறுவர்‌.

மங்கலம்

அமங்கலமான சொல்லை நீக்கி மங்கலமான சொல்லால்‌ அப்பொருளை வழங்குவது “மங்கலம்‌’ என்பர்‌. சான்றாக, இறந்தாரை இறைவனடி சேர்ந்தார்‌ எனக்‌ கூறுவர்‌

குழூஉக்குறி

ஒரு குழுவினர்‌ தமக்கு மட்டும்‌ புரியும்வகையில்‌, ஒரு பொருளுக்குக்‌ குறிப்பாக வழங்கும்‌ பெயரைக்‌ குழூஉக்குறி என்பர்‌. சான்றாகப்‌ பொற்கொல்லர்‌ பொன்னைப்‌ ‘பறி’ என்பர்‌.

தொகை நிலைத்தொடர்‌

தொகை நிலைத்தொடர்‌ அறுவகைப்படும்‌. 1. வேற்றுமைத்தொகை, 2. வினைத்தொகை, 3. பண்புத்தொகை, 4. உவமைத்தொகை, 5. உம்மைத்தொகை, 6. அன்மொழித்தொகை.

1. வேற்றுமைத்தொகை

கண்ணனை இராமன்‌ பார்த்தான்‌ – என்னும்‌ இத்தொடரில்‌ ஐ என்னும்‌ உருபு யார்‌, யாரைப்‌ பார்த்தான்‌ எனப்‌ பெயரை வேறுபடுத்திக்‌ காட்டுவதனால்‌, வேற்றுமை என்கிறோம்‌. பெயரின்‌ பொருளை வேறுபடுத்திக்‌ காட்டும்‌ உருபுக்கு வேற்றுமை உருபு என்பது பெயர்‌. இவ்வேற்றுமைகள்‌ எண்வகைப்படும்‌. இவற்றுள்‌ முதல்‌ வேற்றுமைக்கும்‌ எட்டாம்‌ வேற்றுமைக்கும்‌ உருபு இல்லை. மற்ற வேற்றுமைகளுக்கு உருபுகள்‌ உண்டு. அவை ஐ, ஆல்‌, கு, இன்‌, அது, கண்‌ என்பன. இரண்டாம்‌ வேற்றுமை உருபுமுதல்‌ ஏழாம்‌ வேற்றுமை உருபுவரை உள்ளனவற்றுள்‌ ஏதேனும்‌ ஒன்று வேற்றுமை உருபாய்‌ வரும்‌. இருசொற்களுக்கிடையே இவ்வேற்றுமை உருபு மறைந்து வருவதனை வேற்றுமைத்தொகை என்கிறோம்‌.

1. பால்‌ பருகினான்‌ – இரண்டாம்‌ வேற்றுமைத்தொகை (பால்‌+ஐ+பருகினான்‌- இங்கு ஐ என்னும்‌ உருபு மறைந்துள்ளது)

2. தலை வணங்கினான்‌ – மூன்றாம்‌ வேற்றுமைத்தொகை (தலை + ஆல்‌ + வணங்கினான்‌)

3. வேலன்‌ மகன்‌ – நான்காம்‌ வேற்றுமைத்தொகை (வேலன்‌ + கு + மகன்‌)

4. ஊர்‌ நீங்கினான்‌ – ஐந்தாம்‌ வேற்றுமைத்தொகை (ஊர்‌ + இன்‌ + நீங்கினான்‌)

5. செங்குட்டுவன்‌ சட்டை – ஆறாம்‌ வேற்றுமைத்தொகை (செங்குட்டுவன்‌ + அது + சட்டை)

6. குகைப்புலி – ஏழாம்‌ வேற்றுமைத்தொகை (குகை + கண்‌ + புலி)

2. வினைத்தொகை

உண்கலம்‌ இத்தொடரை உண்டகலம்‌ உண்கின்ற கலம்‌, உண்ணும்‌ கலம்‌ என முக்காலத்திற்கும்‌ ஏற்பப்‌ பொருள்‌ கொள்ளலாம்‌. ஆடுகொடி, பாய்புலி, அலைகடல்‌ ஆகிய தொடர்கள்‌ வினைத்தொகை பயின்று வந்த தொடர்கள்‌. இவ்வாறு காலங்காட்டும்‌ இடைநிலையும்‌ பெயரெச்ச விகுதியும்‌ மறைந்து வரும்‌ பெயரெச்சம்‌, வினைத்தொகை எனப்படும்‌. காலங்கரந்த பெயரெச்சம்‌ வினைத்தொகை – நன்னூல்‌, 364

3. பண்புத்தொகை

வெண்ணிலவு, சதுரக்கல்‌, இன்சுவை இச்சொற்றொடர்கள் பெயர்ச்சொற்களோடு சேர்ந்து வரும்போது இரண்டிற்கும்‌ இடையில்‌ “ஆகிய, ஆன” என்னும்‌ பண்பு உருபுகளும்‌ “மை’ விகுதியும்‌ தொக்கி (மறைந்து) வந்துள்ளன. எனவே, இவை பண்புத்தொகை பயின்று வந்த தொடர்கள்‌. (எ.கா) வெண்மை – நிலவு – வெண்ணிலவு. இருபெயரொட்டுப்‌ பண்புத்தொகை. எடுத்துக்‌ காட்டாக, மல்லிகைப்பூ என்னும்‌ சொல் மல்லிகை என்பது சிறப்புப்பெயர்‌. பூ என்பது பொதுப்பெயர்‌. இரண்டுக்கும்‌ இடையில்‌ ஆகிய என்னும்‌ பண்பு உருபு மறைந்து வந்துள்ளது. எனவே, இஃது இருபெயரொட்டுப்‌ பண்புத்தொகை எனப்படும்‌.

4. உவமைத்தொகை

“கயல்விழி”. இச்சொல்லில்‌ கயல்‌, விழி என இரண்டு சொற்கள்‌ உள்ளன. இவ்விரு சொற்களுக்கு இடையே போன்ற என்னும்‌ உவம உருபு மறைந்து வந்துள்ளது. இதனை உவமைத்தொகை

5. உம்மைத்தொகை

கபிலபரணார்‌, உற்றார்‌ உறவினர்‌ இத்தொடர்கள்‌ கபிலரும்‌ பரணரும்‌, உற்றாரும்‌ உறவினரும்‌ என விரிந்து பொருளை உணர்த்துகின்றன. இடையிலும்‌ இறுதியிலும்‌ உம்‌ என்னும்‌ இடைச்சொல்‌ மறைந்து வந்து பொருள்தருவதனால்‌, உம்மைத்‌ தொகை எனப்பட்டது.

6. அன்மொழித்தொகை

“கயல்விழி வந்தாள்‌”. இத்தொடரில்‌ முதலில்‌ உள்ள “கயல்போன்ற விழியை உடைய பெண்‌ வந்தாள்‌” எனப்‌ பொருள்‌ இதில்‌ “உடைய’, “பெண்‌” என்னும்‌ சொற்கள்‌ தொடரில்‌ இல்லாதவை. இவ்வாறு உவமைத்தொகையை அடுத்து அல்லாதமொழி தொக்கி வருவதனால்‌ இத்தொடரை உவமைத்‌ தொகைப்‌ புறத்துப்‌ பிறந்த அன்மொழித்தொகை என்கிறோம்‌. இதனைப்போன்று வேற்றுமை, வினை, பண்பு, உம்மை ஆகிய தொகைநிலைத்‌ தொடர்களுக்குப்‌ புறத்தே அல்லாத சில மொழிகள்‌ தொக்கி நின்று பொருள்‌ தருவது அன்மொழித்தொகை ஆகும்‌.

தொகாநிலைத்தொடர்

“இளமுருகன்‌ படிக்கிறான்‌” இளமுருகன்‌ என்னும்‌ எழுவாயும்‌, “படிக்கிறான்‌” என்னும்‌ பயனிலையும்‌ தொடர்ந்து நின்று பொருளைத்‌ தருகின்றன. இவ்வாறு ஒரு தொடரில்‌ இருசொற்கள்‌ அமைந்து, இரண்டிற்கும்‌ இடையில்‌ சொல்லோ உருபோ மறையாது பொருளை உணர்த்துவது தொகாநிலைத்‌ தொடர்‌ எனப்படும்‌.

1. கபிலன்‌ வந்தான்‌ – இச்சொற்றொடரில்‌ “கபிலன்‌”என்னும்‌ எழுவாயைத்‌ தொடர்ந்து “வந்தான்‌” என்னும்‌ பயனிலை வந்துள்ளதனால்‌, இஃது எழுவாய்த்தொடர்‌.

2. கதிரவா வா! – இது விளித்தொடர்‌.

3. கண்டேன்‌ சீதையை – வினைழுற்று முதலில்வந்து பெயரைத்‌ தொடர்கிறது. அதனால்‌, இது வினைமுற்றுத்தொடர்‌.

4. விழுந்த மரம்‌ – “விழுந்த” என்னும்‌ எச்சவினை “மரம்‌” என்னும்‌ பெயர்ச்சொல்லோடு முடிவதனால்‌, இது பெயரெச்சத்தொடர்‌.

5. வந்துபோனான்‌ – “வந்து” என்னும்‌ எச்சவினை “போனான்‌” என்னும்‌ வினைமுற்றைக்கொண்டு முடிந்துள்ளதனால்‌, இது வினையெச்சத்தொடர்‌.

6. வீட்டைக்‌ கட்டினான்‌ – இத்தொடரில்‌ “ஐ” என்னும்‌ வேற்றுமை உருபு வெளிப்படையாக வந்துள்ளதனால்‌, இது வேற்றுமைத்‌ தொகாநிலைத்‌ தொடர்‌.

7. மற்றொன்று – மற்று + ஒன்று. “மற்று” என்னும்‌ இடைச்சொல்லை அடுத்து “ஒன்று” என்னும்‌ சொல்‌ தொடர்ந்து வந்ததனால்‌ இஃது இடைச்சொற்றொடர்‌.

8. மாமுனிவர்‌ – இத்தொடரில்‌ “மா” என்பது உரிச்சொல்‌. இதனைத்‌ தொடர்ந்து, “முனிவர்‌” என்னும்‌ சொல்‌ வந்துள்ளதனால்‌, இஃது உரிச்சொற்றொடர்‌.

9. வாழ்க வாழ்க வாழ்க – ஒரே சொல்‌ இங்குப்‌ பலமுறை அடுக்கி வந்துள்ளதனால்‌, இஃது அடுக்குத்தொடர்‌.

இரட்டைக்கிளவி, அடுக்குத்தொடர்‌

“பாம்புபாம்பு” என்பது அடுக்குத்தொடர்‌. பிரித்தால்‌ பொருள்தரும்‌. இஃது இரண்டு, மூன்று, நான்கு முறையும்கூட அடுக்கிவரும்‌. அடுக்குத்தொடர்‌ விரைவு, வெகுளி, உவகை, அச்சம்‌, அவலம்‌ ஆகிய பொருள்‌ காரணமாக வரும்‌.

“கலகல” என்பது இரட்டைக்கிளவி. இஃது இரட்டைச்சொல்லாகவே வரும்‌; பிரித்தால்‌ பொருள்‌ தராது. இரட்டைக்கிளவி அடைமொழியாய்க்‌ குறிப்புப்பொருளில்‌ வரும்‌.

ஆகுபெயர்‌

ஒன்றன்‌ இயற்பெயர்‌ தன்னைக்‌ குறிக்காமல்‌, தன்னோடு தொடர்புடைய வேறொரு பொருளுக்கு ஆகி வந்துள்ளது. இவ்வாறு வருவதற்கு ஆகுபெயர்‌ என்பது பெயர்‌. ஆகுபெயர்‌ பலவகைப்படும்‌. முதலில்‌, முதல்‌ ஆறுவகை ஆகுபெயர்கள்‌ 1.முதலாகு பெயர்‌, 2. இடவாகு பெயர்‌, 3. காலவாகு பெயர்‌, 4. சினையாகு பெயர்‌, 5. குணவாகு பெயர்‌, 6. தொழிலாகு பெயர்‌.

1.முதலாகு பெயர்‌

“மல்லிகை சூடினாள்” – மல்லிகை என்பது கொடியாகிய முதற்பொருளைக்‌ குறிக்காமல்‌ பூ, என்னும்‌ சினையைக்‌ குறிக்கிறது. இவ்வாறு முதற்பொருள்‌ சினைக்கு (உறுப்புக்கு) ஆகி வருவது, முதலாகு பெயர்‌ எனப்படும்‌. இதனைப்‌ பொருளாகுபெயர்‌ எனவும்‌ கூறுவர்‌.

2. இடவாகு பெயர்‌

“நேற்றுப்‌ பேச்சுப்போட்டியில்‌ முதல்‌ பரிசு பெற்ற பள்ளி, பூண்டிப்‌ பள்ளி” – பள்ளி என்னும்‌ இடப்பெயர்‌, அப்பள்ளியில்‌ பயிலும்‌ மாணவிக்கு ஆகி வந்தது. அதனால்‌, இஃது இடவாகு பெயர்‌.

3. காலவாகு பெயர்‌

“திசம்பர்‌ பூ” – திசம்பர்‌ என்னும்‌ மாதப்பெயர்‌, அம்மாதத்தில்‌ பூக்கும்‌ பூவிற்கு ஆகி வந்தது. அதனால்‌, இது காலவாகுபெயர்‌.

4. சினையாகு பெயர்‌

“வெற்றிலை நட்டான்‌”- இத்தொடரில்‌ உள்ள வெற்றிலை என்பது சினையாகிய இலையைக்‌ குறிக்காமல்‌, அதன்‌ முதல்‌ பொருளாகிய கொடிக்கு ஆகி வந்தது. அதனால்‌, இது சினையாகு பெயர்‌.

5. குணவாகு பெயர்‌

“பொங்கலுக்கு முன்‌ வீட்டுச்‌ சுவர்களுக்கு வெள்ளை அடிப்போம்” – வெள்ளை நிறத்தைக்‌ குறிக்காமல்‌, சுண்ணாம்பைக்‌ குறித்து வந்தது. அதனால்‌, இது பண்பாகு பெயர்‌. இதனைக்‌ குணவாகுபெயர்‌ எனவும்‌ கூறுவர்‌.

6. தொழிலாகு பெயர்‌

“பொங்கல்‌” – இங்குப்‌ பொங்கல்‌ என்பது பொங்குதலாகிய தொழிற்பெயர்‌. இத்தொழிற்‌ பெயர்‌ தொழிலைக்‌ குறிக்காமல்‌, அத்தொழிலால்‌ ஆகும்‌ உணவைக்‌ குறித்தது. அதனால்‌, இது தொழிலாகு பெயர்‌.