புள் என்பதன் வேறு பெயர் – பறவை; பறவைகள் இடம்பெயர்தல் – வலசைபோதல்; சரணாலயம் – புகலிடம்

க், ங் – நாவின் முதல், அண்ணத்தின் அடி                             ச், ஞ் – நாவின் இடை, அண்ணத்தின் இடை

ட், ண் – நாவின் நுனி, அண்ணத்தின் நுனி                          த், ந் – நாவின் நுனி, மேல்வாய்ப்பல்லின் அடி

சிந்துசமவெளி அகழாய்வில்    – பானைஓடுகள்

ஆதிச்சநல்லூரில்                           –  முதுமக்கள் தாழிகள்

செம்பியன் கண்டியூரில்             – கலையழகு மிகுந்த மண்கலங்கள்

கீழடியில்                                        – சுடுமண் பொருள்கள்

பா நான்கு வகைப்படும்:

மனிதர்களின் பொது இயல்பாகக் கன்னிப்பாவை நூல் கூறுவது:

திராவிட மொழிகளின் பழமையான இலக்கிய இலக்கணங்கள்:

1. குறம், பள்ளு – சிற்றிலக்கிய வகைகள்
2. மூன்றினம் – துறை, தாழிசை, விருத்தம்
3. சிந்தாமணி – சீவகசிந்தாமணி, சிதறாமணி
4. சிந்து – ஒருவகை இசைப்பாடல்
5. முக்குணம் – மூன்று குணங்கள் (சமத்துவம் – அமைதி, மேன்மை; இராசசம் – போர், தீவிரமான செயல்; தாமசம் – சோம்பல், தாழ்மை)
6. பத்துக்குணம் – செறிவு, சமநிலை முதலிய பத்துக்குண அணிகள்.
7. வண்ணங்கள் ஐந்து – வெள்ளை, சிவப்பு, கருப்பு, மஞ்சள், பச்சை
8. வண்ணம் நூறு – குறில், அகவல், தூங்கிசை வண்ணம் முதலாக இடை மெல்லிசை வண்ணம் ஈறாக நூறு.
9. ஊனரசம் – குறையுடைய சுவை
10. நவரசம் – வீரம், அச்சம், இழிப்பு, வியப்பு, காமம், அவலம், கோபம், நகை, சமநிலை
11. வனப்பு – அழகு, அம்மை, தொன்மை, தோல், விருந்து, இயைபு, பலன், இழைபு
12. தமிழர் நாகரிகமும் பண்பாடும் – அ. தட்சிணாமூர்த்தி
13. தமிழக வரலாறும் தமிழர் பண்பாடும் – மா. இராசமாணிக்கனார்
14. தமிழ்ச் செவ்வியல் இலக்கியத்தில் பறவை கள் – க. ரத்னம்
15. தொல்லியல் நோக்கில் சங்க காலம் – கா. ராஜன்
16. தமிழர் சால்பு – சு. வித்யானந்தன
17. ஏறுகோள் – எருதுகட்டி
18. ஆதிச்சநல்லூர் – அரிக்கமேடு
19. பட்டிமன்றம் – பட்டிமண்டபம்
20. நீலகிரி – கரிக்கையூர்
21. மதுரை – கல்லூத்து மேட்டுப்பட்டி
22. தேனி – சித்திரக்கல் புடவு

பசுமண் கலத்துநீர் பெய்திரீஇ யற்று – சுடாத மண்கலத்தில் நீரூற்றி வைப்பதைப் போல

தத்தம் கருமமே கட்டளைக்கல் – ஒருவனின் செயல்பாடுகளே உரசி அறியும் உரைகல்

அனைத்தானும் ஆன்ற பெருமை தரும் – அவ்வளவிற்குப் பெருமை உண்டாக்கும்

தீரா இடும்பை தருவது – ஆராயாமை, ஐயப்படுதல்

நுணங்கிய கேள்வியர் – நுட்பமான கேள்வியறிவு உடையவர்

பேணாமை – பாதுகாக்காமை

செவிச் செல்வம் – கேட்பதால் பெறும் அறிவு

அறனல்ல செய்யாமை – அறம் அல்லாத செயல்களைச் செய்யாதிருத்தல்

கண்டானாம் தான்கண்டவாறு – தெரிந்த அளவில் அறிவுடையவனாகத் தோன்றுவான்

அறம்நாணத் தக்கது உடைத்து – அறம் வெட்கப்பட்டு அவனை விட்டு விலகிப்போகும்

மாற்றாரை மாற்றும் படை – பகைவரையும் நட்பாக்கும் கருவி (செயல் செய்பவரின் ஆற்றல், பணிவுடன் நடத்தல்)

ஐந்துசால்பு ஊன்றிய தூண் – 1. பிறரிடம் அன்பும் 2. பழிக்கு நாணுதலும் 3. அனைவரிடமும் இணக்கமும் 4. இரக்கமும் 5. உண்மையும் சான்றாண்மையைத் தாங்கும் தூண்கள்

தரிசு நிலம் : பயிர் செய்யாத நிலம்

சிவல் நிலம் : செந்நிலம் அல்லது சிவந்த நிலம்

கரிசல் நிலம் : கரிய நிறமுடைய மண் கொண்ட நிலம் கரிசல் நிலம் (அ) கரிந்த பாலை நிலம்

முரம்பு நிலம் : பருக்கைக் கற்கள் கொண்ட மேட்டு நிலம்

புறம்போக்கு நிலம் : ஊர்ப்புறத்தே குடிகள் வாழ்தலில்லாத நிலம்

சுவல் நிலம் : மேட்டு நிலம்

அவல் நிலம் : ‘அவல்’ என்பதன் பொருள் ‘பள்ளம்’. ஆகவே பள்ளமான நிலப்பகுதி அவல் என அழைக்கப்படுகிறது. விளை நிலமாகவும் அமைகிறது.

உயிரைவிடச் சிறப்பாகப் பேணிக் காக்கப்படும்  –  உயிரினும் ஓம்பப் படும்

ஊரின் நடுவில் நச்சு மரம் பழுத்தது போன்றது.  –  நடு ஊருள் நச்சு மரம் பழுத்தற்று

ஒழுக்கத்தின் வழி உயர்வு அடைவர்  –  ஒழுக்கத்தின் எய்துவர்.

சிலம்பு, கிண்கிணி – காலில் அணிவது

அரை நாண் – இடையில் அணிவது

சுட்டி – நெற்றியில் அணிவது

குணடலம், குழை – காதில் அணிவது

சூழி – தலையில் அணிவது

இருபாலருக்கும் பொதுவான பருவங்கள் – காப்பு, செங்கீரை, தால், சப்பாணி, முத்தம், வருகை, அம்புலி.

ஆண்பாற் பிள்ளைத்தமிழ் (கடைசி மூன்று பருவம்) – சிற்றில், சிறுபறை, சிறுதேர்

பெண்பாற் பிள்ளைத்தமிழ் (கடைசி மூன்று பருவம்) – கழங்கு, அம்மானை, ஊசல்

காய்ந்த இலையும் காய்ந்த தோகையும் – சருகும் சண்டும்

வேர்க்கடலை, மிளகாய் விதை, மாங்கொட்டை ஆகியவற்றைக் குறிக்கும் பயிர்வகை – மணி வகை

பெரிய மீசை சிரித்தார் – பண்புத்தொகை

பாடுஇமிழ் பனிக்கடல் பருகி என்னும் முல்லைப்பாட்டு அடி உணர்த்தும் அறிவியல் செய்தி – கடல் நீர் ஆவியாகி மேகமாதல்

சிலம்பு அடைந்திருந்த பாக்கம் எய்தி –  என்னும் அடியில் பாக்கம் என்பது –  கடல் அருகே உள்ள ஊர் எனக் கூறுவர். · அல்லது நெய்தல் நிலத்து ஊர் எனவும் கூறுவர். · இவ்வடியில் சிற்றூர் என குறிக்கிறது.

பரிபாடல் அடியில் விசும்பும் இசையும் என்னும் தொடர் –  வானத்தையும் பேரொலியையும் குறிக்கிறது

• பாசவர் – வெற்றிலை விற்பவர்கள்
• வாசவர் – நறுமணப் பொருட்களை விற்பவர்
• பல்நிண விலைஞர் – பல்வகை இறைச்சிகளை விலைகூறி விற்பவர்கள்
• உமணர் – உப்பு விற்பவர்